Be
Introduced.
Welcome
HOI!Ik werk niet met aantallen. Ik werk met mensen.Ik zie mijn cliënten niet als doel maar als mensen.Klanten heb ik ook niet, wel sta ik naast mensen.Ik wil zelf ook niet worden behandeld als nummer, doel of klant. Ik wil worden behandeld als mens. En daarom zoek ik vrijdenkers. Ik wil vrijdenkers aantrekken in en rond mijn werk. Dat zijn mensen die geen waarde hechten aan vooraf aangeprate coachtrajecten maar aan hun eigen ontwikkeling dat zich ontvouwt als een hun traject. Dat zijn mensen die niet letten of er een geldverslindende branchevereniging in het spel is. Noch met welk certificaat of diploma dan ook de entree is opgesmukt. Bij mij werkt en geldt de wet van de aantrekkingskracht en die begint met empathie.Hoogste tijd dat dat meer collega’s dat gaan bevatten. Dat ze mensen zien als mensen. Dat ze mensen behandelen en benaderen als mensen, nog beter, als vrienden. Hun taal gaan spreken. Dan pas leer je mensen echt begrijpen en besef je wat iemand echt nodig heeft. In plaats van je louter te focussen op methodes, facturen, wierookstokjes, en kristallen.Mijn Amerikaanse docent Robert Dilts zei over coaching “De belangrijkste vaardigheid van een coach is empathie. De kunst anderen te zien zoals ze werkelijk zijn en te begrijpen waar ze van dromen.”
Toegegeven, het is een behoorlijke uitdaging om empathie meester te worden. We denken met zijn allen dat we empathisch zijn. Forget-it. En daar ben ik achter gekomen. Ik heb mezelf moeten kneden, laten rijzen en bakken net zo lang totdat ik mezelf begon af te vragen of het überhaupt nog ooit lekker zou worden. Nu kan ik in de schoenen van mensen stappen. Vereiste numero uno om te achterhalen wat mensen echt nodig hebben.
Is het eng met mensen te praten? Hoe verplaats je je in andere mensen? Wat zorgt ervoor dat je oprecht luistert?
Voor mij was het de hoogste tijd om mijn oren te openen. De overgang van oud naar nieuw kwam daarbij als geroepen. Doe mij over een paar jaar maar weer een pandemietje of forse prijsstijging naar een volgend absurd level. Groei ik toch gewoon effe mee? Want in een coach-praktijkje op een achteraf-kerkhofje belanden? Dacht-het-niet.
Mond-tot-mond heeft me door te luisteren gemaakt en niet gekraakt.
Kies jij voor een coach of voor een mager advies uit een algoritme of ChatGPT? Een klik naar een YouTube-goeroe die voor elk probleem een (nep-)ritueel heeft?
Wat creëert nu echt bewustzijn in je? Een like op Insta of een kruisje in mijn agenda?
Wat zorgt nu voor balans in je? Polarisatie of vooruitgang? Bubbel of groei? Eenzaamheid, depressies en andere sociale narigheid, of nu eens eindelijk een volmondige JA tegen jezelf?
We vergeten nogal graag: Mensen haalden bakvormen boven om brood te bakken, gingen weer bordspelletjes spelen, met z’n allen stapten we weer in de wandelschoenen. Mensen werden weer zoals ze zijn, sociale dieren.
Als we een gezonde toekomst willen, we niet moeten kiezen voor gemak maar voor gemeenschap, niet voor technologie maar voor menselijkheid.
Kom los, jij bent toch ook een mens? Blijf dan ook een mens.
Al iets herkenbaars bespeurt? Praten met een expert kan geen kwaad, reageert je leidinggevende heus niet afwijzend op. En indien wel: zou ik zeker eens een keertje babbelen. Met iemand die échte praktijkervaring heeft voor €899,- per dagdeel. Reken ik geen reiskosten en kijk je voortaan met een frisse blik vanuit een andere invalshoek. Kunnen collega’s ook nog iets meepikken, al was het enkel van de echte Limburgse vlaai die meereist. Hallo?